Kasih... maafkan diriku Banyak dosaku padamu Tidak terhitung jari jemari daku Tak dapat dibilang bagai bintang beribu Sukarnya diriku menebus kekhilafan yang lalu | |
Kasih... engkau tak bersalah Hanya hatiku yang buta Tulus dan ikhlas kau korban jiwa raga Dan tanpa belas ku buat kau kecewa Ku tahu dirimu sukar melupakan segalanya | |
Tiga malam tanpa bintang Dan diriku dihimpit penyesalan Arah tuju kian fana Kerna hilangnya mahnida Bagaikan siang diselubung gerhana | |
Kembalikan senda tawa Pulangkanlah manis disenyum manja Ku pahatkan keinsafan Dan patrikan kesetiaan Sehingga tarikh menafikan nyawa |